Het vonnis van Acid vanuit juridisch perspectief
Wat is doxing en online shaming? Wat deed Acid eigenlijk verkeerd? En waarvoor is hij veroordeeld?
De correctionele rechtbank te Brugge deed op 22 februari een uitspraak in het dossier tegen Nathan ‘Acid’ Vandergunst naar aanleiding van zijn videobericht ‘Mijn top 5 Reuzegommers’. Vandaag verscheen reeds de volledige motivering van het vonnis in de pers. Daarin staan heel wat interessante principes uitgewerkt die we toelichten in onderstaande blogartikel.
22.02.2024
7 minuten
Aanleiding tot dagvaarding van Acid
Acid diende voor de correctionele rechtbank te Brugge te verschijnen naar aanleiding van het online plaatsen van het videobericht ‘Mijn top 5 Reuzegommers’ op Youtube op 31/05/2023. Daarin onthulde Acid de identiteit van ex-Reuzegommers, waar ze werken, wie hun ouders zijn, wat zij doen… Twee van deze ex-Reuzegommers waren niet rechtstreeks betrokken bij de fatale doop van Sanda Dia. Eén van deze ex-Reuzegommers en een in het videobericht vermeld restaurant gingen over tot rechtstreekse dagvaarding van Acid.
Belaging
De correctionele rechtbank te Brugge achtte Acid schuldig aan belaging door het publiek maken van een videobericht waarin aan online shaming en doxing werd gedaan. We leggen deze 3 begrippen hieronder uit:
- Het misdrijf belaging bestaat uit het ernstig verstoren van de rust van een persoon, terwijl men wist of had moeten weten dat zijn gedrag dit effectief had kunnen veroorzaken (artikel 442 bis en ter Strafwetboek).
- Online shaming houdt het online publiekelijk of openbaar vernederen, bespotten, pesten of lastig vallen van een individu of organisatie in.
- Doxing is een samentrekking van de Engelse termen “documents” en “dropping” en betekent dan weer het zonder toestemming online publiceren van persoonsgegevens van een individu of een organisatie als wraakoefening.
De correctionele rechtbank haalt aan dat het de bedoeling was van Acid om ‘mensen te exposen, vertellen hoe dark ze zijn en wat ze nu doen’, zoals hij zelf uitdrukkelijk aangaf bij aanvang van zijn videobericht, zodat de kwaadwilligheid eigen aan online shaming en doxing openlijk door hem werd toegegeven.
De correctionele rechtbank meent dat Acid wist of had moeten weten dat hij door zijn videobericht de rust van de burgerlijke partijen zou verstoren. Hij nam bewust het recht in eigen handen, met de bedoeling schade toe te brengen.
Verder wordt er door de correctionele rechtbank opgeworpen dat Acid perfect, gebruik makende van zijn recht op vrijheid van meningsuiting, het door hem beoogde maatschappelijk thema had kunnen bespreken zonder dat hij de persoonsgegevens van de burgerlijke partijen via zijn forum openbaar diende te maken en hen daardoor bloot te stellen aan de publieke opinie.
Beperking van de vrijheid van meningsuiting
Het vonnis van de correctionele rechtbank onderstreept de beperkingen en de grenzen aan de vrijheid van meningsuiting:
De uitoefening van de vrijheid van meningsuiting kan namelijk in conflict komen met andere mensenrechten die evenveel bescherming verdienen, zoals het recht op eerbiediging van privé-, familie- en gezinsleven.
Verder wordt de vrijheid van meningsuiting beperkt door de strafwet, zodat het niet mogelijk is om strafbare feiten te plegen onder het voorwendsel van de vrijheid van meningsuiting.
Uitspraak van de correctionele rechtbank
Acid wordt door de correctionele rechtbank te Brugge veroordeeld tot een gevangenisstraf van drie maanden met uitstel voor 3 jaar, een geldboete van 800 EUR en een bijdrage van 200 EUR aan het slachtofferfonds.
Bovenstaande houdt in dat de gevangenisstraf niet kan worden uitgevoerd als Acid gedurende een proeftermijn van drie jaar geen nieuwe misdrijven pleegt.
De correctionele rechtbank hield bij het bepalen van deze straf onder andere rekening met de blinde en verslavende drang van Acid naar volgers en views op sociale platformen met het oog op aandacht en winstbejag, het misbruik van het verworven bereik tot gevolg, initiatie van volkomen ondoordachte ‘stunts’ en het aanzetten tot haat nadat de persoonsgegevens van de burgerlijke partijen openbaar werden gemaakt.
De correctionele rechtbank meende dat een werkstraf, gelet op de jeugdige leeftijd van Acid, een passende bestraffing had kunnen zijn om hem kennis te laten maken met arbeid in een niet-virtuele wereld, maar kon deze echter niet opleggen bij gebreke aan instemming van Acid.
Een werkstraf zou nochtans niet op een uittreksel uit zijn strafregister (bewijs goed gedrag en zeden) vermeld worden, dit in tegenstelling tot een gevangenisstraf met uitstel. Echter sloot Acid bewust deze optie uit. Een rechtbank kan namelijk geen werkstraf opleggen, als degene die vervolgd wordt daar niet mee akkoord gaat. Acid weigerde principieel en sloot zo die mogelijkheid zelf bewust uit.
Burgerlijke veroordeling
Tot slot wordt Acid veroordeeld tot betaling van een voorlopige schadevergoeding van 20.000,00 EUR aan het restaurant in afwachting van een definitieve begroting van de schade na advies van een bedrijfsrevisor. Wellicht zal die schadebegroting nog stevig oplopen.
Conclusie
Het vonnis geeft een genuanceerde benadering van de feiten en de rechtsprincipes, en lijkt een correcte toepassing te maken van de Strafwet. Acid had er voor kunnen zorgen dat hij zijn blanco strafregister behield, hij verkoos echter het risico te nemen.
Contacteer Michiel Van Eeckhoutte voor juridisch advies
Terug naar overzicht